مطالعات سیاستگذاری عمومی به‌طور عمده به توصیف و تبیین فرآیندهای شکل‌گیری سیاست‌های دولتی و نحوه تأثیرگذاری و تغییر در این سیاست‌ها می‌پردازد.
مصطفی صفدری رنجبر، متولد سال ۱۳۶۲، دارای مدرک دکتری مدیریت فناوری از دانشگاه علامه طباطبائی است. ایشان در حال حاضر به عنوان عضو هیات علمی در دانشگاه تهران (دانشکدگان فارابی) مشغول به فعالیت بوده و همزمان مدیریت اندیشکده سیاست پژوهان علم، فناوری و نوآوری را بر عهده دارند.
افتخارات و جوایز:
صفدری رنجبر به دلیل دستاوردهای علمی و تحصیلی خود، موفق به کسب چندین افتخار شده است. ایشان به عنوان دانشجوی ممتاز، بدون شرکت در آزمون سراسری وارد مقطع کارشناسی ارشد شده و همچنین در میان دانشجویان دکتری مدیریت فناوری دانشگاه علامه طباطبائی (ورودی۱۳۹۲) رتبه اول را کسب کرده است. ایشان در سال ۹۶-۱۳۹۵ به عنوان دانشجوی دکتری برگزیده از سوی بنیاد ملی نخبگان شناخته شد و در سال ۱۴۰۱ نیز به عنوان استادیار جوان برگزیده بنیاد ملی نخبگان در طرح دکتر کاظمی آشتیانی انتخاب گردید.
سوابق اجرایی و پژوهشی:
دکتر صفدری رنجبر در زمینه‌های اجرایی و پژوهشی نیز فعالیت‌های چشمگیری داشته‌اند. ایشان از سال ۱۴۰۳ تاکنون عضو کارگروه تخصصی نظارت، ارزیابی و تضمین کیفیت پژوهش و فناوری استان تهران و همچنین عضو هیات مدیره انجمن تحول دیجیتال ایران هستند. به علاوه، از سال ۱۴۰۲ دبیر کمیته حکمرانی و سیاستگذاری انجمن مدیریت فناوری و نوآوری ایران بوده و در دوره‌های مختلف به عنوان مشاور معاونت فناوری و نوآوری وزارت علوم، تحقیقات و فناوری فعالیت کرده‌اند. ایشان همچنین مدیر آزمایشگاه سیاست گذاری علم، فناوری و نوآوری دانشگاه تهران از سال ۱۴۰۱ تاکنون هستند.
کتاب‌ها و تألیفات:
دکتر صفدری رنجبر در حوزه تألیف نیز فعال بوده و آثار متعددی را منتشر کرده‌اند. برخی از مهم‌ترین آثار ایشان عبارتند از:
۱. سفر تحول دیجیتال سازمان‌ها (۱۴۰۳) - با همکاری غلامرضا توکلی و محمد نثاری
۲. نوآوری به مثابه یک بازی جمعی (۱۴۰۳)
۳. زیست بوم نوآوری هوش مصنوعی (۱۴۰۲) - با همکاری فواد قادری و اشکان علینقیان
۴. مدیریت دانش؛ ابزارها و روش‌ها (۱۴۰۲) - با همکاری پیام حقیقی بروجنی و دیگران
۵. همپایی اقتصادی و جهش فناورانه (۱۴۰۱) - ترجمه اثر کئون لی
۶. سیاست گذاری عمومی و حکمرانی (۱۴۰۰) - با همکاری زهره کریم میان و الهام فهام
۷. ظرفیت قانونی برای همپایی فناورانه در ایران (۱۴۰۰) - با همکاری پریسا علیزاده
مصطفی صفدری رنجبر با تکیه بر تجربیات علمی و اجرایی خود در زمینه مدیریت فناوری، نوآوری و سیاستگذاری عمومی، نقشی مؤثر در توسعه این حوزه‌ها ایفا کرده‌اند.
زهره کریم‌میان، دانش‌آموخته دوره دکتری در رشته سیاستگذاری علم و فناوری از دانشگاه تهران، یکی از پژوهشگران برجسته در حوزه سیاستگذاری عمومی و حکمرانی در فناوری و نوآوری است. حوزه‌های مطالعاتی او شامل تنظیم‌گری مدل‌های نوین کسب و کار و اقتصاد دیجیتال می‌باشد.
وی با بیش از ۳۰ مورد انتشار در قالب مقالات علمی، کنفرانس‌ها و کتاب‌های تألیفی و ترجمه‌ای، سهم بسزایی در پیشبرد دانش و تحقیقات مرتبط با حوزه‌های تخصصی خود در سطح ملی و بین‌المللی داشته است.
الهام فهام، عضو هیئت علمی جهاد دانشگاهی و دارنده مدرک دکتری آموزش کشاورزی از دانشگاه تهران، به عنوان یک پژوهشگر فعال در زمینه توسعه پایدار شناخته می‌شود. حوزه‌های مطالعاتی او شامل سیاستگذاری علم، فناوری و نوآوری و رویکردهای نوین در سیاستگذاری عمومی است. فهام با بیش از۳۰ مقاله و کتاب منتشر شده در سطح ملی و بین‌المللی، به اشاعه نتایج مطالعات خود پرداخته و نقش مؤثری در ارتقای دانش و آگاهی در این زمینه‌ها ایفا کرده است.
نشر موسسه تحقیقات سیاست علمی کشور یکی از ناشران معتبر در زمینه انتشار آثار علمی و پژوهشی است که به موضوعات مرتبط با سیاستگذاری علمی، فناوری و نوآوری می‌پردازد. این موسسه با هدف ارتقاء دانش و آگاهی در زمینه سیاستگذاری علمی و فناوری در ایران فعالیت می‌کند و تلاش دارد تا با انتشار کتب و مقالات علمی، به توسعه و ترویج علم و فناوری در جامعه کمک کند.
فعالیت‌های نشر این موسسه شامل موارد زیر است:
۱. انتشار کتاب‌های علمی: این مرکز کتاب‌هایی در زمینه‌های سیاستگذاری علمی، مدیریت فناوری، نوآوری و توسعه علمی منتشر می‌کند.
۲. نشریات علمی: مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور نشریات دوره‌ای و مجلات علمی در حوزه‌های مرتبط را منتشر می‌کند که شامل مقالات پژوهشی و تحلیلی است.
۳. پژوهش و تحلیل: این مرکز به انجام پژوهش‌های علمی و ارائه تحلیل‌های سیاستی در زمینه علم و فناوری می‌پردازد و نتایج این پژوهش‌ها را از طریق انتشارات خود منتشر می‌کند.
۴. برگزاری همایش‌ها و کنفرانس‌ها: علاوه بر نشر کتب و مقالات، این مرکز در برگزاری همایش‌ها و کنفرانس‌های علمی نیز نقش فعالی ایفا می‌کند.
نشر موسسه تحقیقات سیاست علمی کشور با همکاری پژوهشگران، اساتید دانشگاه و کارشناسان حوزه علم و فناوری، به عنوان یک منبع معتبر علمی در ایران شناخته می‌شود و تلاش دارد تا به ارتقای سطح دانش و سیاستگذاری در زمینه‌های علمی و فناوری کمک کند.
